♥ Saturday, October 24, 2009
กูทนเฮี่ยไม่ไหวอีกแล้ว มึงจะแดกอาหารคนอื่นมึงแดกไปกูทนได้ มึงจะยืมเงินกูไป10 10 ล้าน กู ok มึงจะทำอะไรก็ได้กูตามไจ แต่ขออย่างเดียว มึงไปตายได้ไหม ไปแบบที่ว่า เขาไม่ต้องคุยกับมึงอีกเลยอ่ะ ทำได้ปล่าวล่ะ กูรู้มึงมีปัญหา ปัญหาที่ว่า cannot be solved i got to emo สันดารแบบที่ว่า ไม่มีคำบรรยายอีกต่อไปแล้ว กูเคยคิดว่ามึงเป็นคนดี คนที่กูสามารถพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาได้ แต่ทำไม มันกลายเป็นแบบนี้ ทำไมมึงไม่ยอมฟังปัญหากูบ้างเลย กูพยายามจะไห้มัน obvious สุดๆ พยายามจะไห้มึงรู้ว่ากูไม่พอใจ แล้วมึงมัวทำอะไร ร้องเพลง!!! ร้องหาควายตัวเฮี่ยไหนว่ะ คนมีปัญหายังไงก็ตามก็ต้องคุยกันไห้รู้เนื่องแล้วมึงทำแบบนั้นน่ะ มันดีสุดๆมั้ง มันทำไห้กูรู้สึกว่า hey มึงไม่ไช่คนที่กูเคยรู้สึกดีด้วย คนที่กูรู้ว่าไห้ตายยังไง มึงก็จะช่วยกูเสมอ แล้วไงล่ะคลาวนี้ not to mention, ความเฮี่ยของมึงที่โขมยความสุกที่กูมีไปหมดเลยคั้งแค่ที่มึงกลับมา พอมึงกลับมา ทุกอย่างก็หาย ไป 3 วันแล้วนที่กูโกรธสุดๆ โกรธจนอยากฆ่าตัวตาย อยากไห้ความรู้สึกเฮี่ยๆนี้มันจบไป แต่กูกลัวตายโว้ย รู้ไหมว่าทำไมอยู่ดีๆปีนี่ เขาถึงได้ไกล้ชิดกับพวกเรานัก เพราะกูนี่แหละ เพราะกูมึงถึงได้คุยกับเขาทุกวัน เพราะกูมึงถึงได้ออกไปข้างนอกกับเขาทุกวันตั้งแต่ที่มึงกลับมา เพราะกูมึงถึงได้เพื่อนดีๆแบบนั้น แล้วมึงไม่รู้สึกเลยเหรอ ว่ากูรู้สึกยังไงบ้าง กูเหนื่อยที่จะต้องตื่นขึ้นมาแล้วต้องคิด วันนี้เป็นอีกวันที่กูจะต้องอยู่คนเดียว แล้วก็ วันนี้เป็นอีกวันที่มึงจะได้ออกไป "เรียน" ข้างนอกกับเขา เออดีไจไป มีความสุขไช่ไหมล่ะ ที่กูโดนทิ้งแบบนี้ เออก็ได้ ไม่ต้องคุยกันอีกเลย มึงจะทำดีเฮี่ยขนาดไหนก็ตาม ตามมไจมึง กูไม่สน จะเป็นไข้เป็นหวัด จะตาบอดเพราะอยากไส่ contact lens เพราะอยากเก็กหล่อ อยากตาย เพราะโดน "แฟน" ทิ้งก็ตามใจมึง กูเกรียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดมึงที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
think i'm copying again lol
1:07 AM ♥